Yürek Yanığı
Anlayamadýðým, anlatamadýðým
Bir dünyada kýsýldým kaldým.
Soðuk bir istasyondan geçiyorum.
Kýyýlar buzullar içinde geride yýkýk kentler.
Ten yaralý, yürek yaralý.
Yorgunum anlayamamaktan anlatamamaktan.
Doldum kelimelere içi gözükmüyor.
Bir akþam üstü kargaþasý,
Yönü bilinmez yalnýzlýðým.
Sarmaya ç/alýþtýðým bir yara
Sürekli kendini kanatýp duruyor.
Hiçmiþ hayatýma verdiðim anlamlar.
Bir yýðýn söz bir yýðýn insan,
Ancak samimiyetsiz.
Güller artýk kokmuyor,
Serçeler buralara uðramýyor.
Kurduðum saatler de artýk uyandýrmýyor.
Kalmak istediðim yada gitmek istediðim bir yer yok.
Bir bilinmezliðe doðru sürüyorum atýmý dört nala.
Aðlýyorum kendime en ýssýz kelimelerle...
Hiç sormuyorum artýk kendime nasýlsýn diye ..
Sorsan yaþýyoruz, iþte
Öylesine...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.