Çiçek Kokusu

’’Çiçek Kokusu’’


Bu merhametsiz geceler
yýpratýyor bedenimi.
Mutluluða inat
evimin kapýsýnda nöbetçi kaderim.
Üsküdar’da bir bankta
oturmuþ seyrediyorum.
Yaðýyor hüzün
esir ediyor çevremi.
Bir baþkasýna gönül vermek korkutuyor.
O sen olmayacaksýn,
bu yüzden tedirginliðim.
Kaç yýl oldu göremedim seni.
En son seni gördüðüm
o gün geldi aklýma.
Bitti demiþtin ve dönüp gitmiþtik.
Þimdi görsem
inan dönüp gidemem geri.

Güneþin yakýcý sýcaðý nedir ki?
Hasretin kor bir ateþ her adýmýmda.
Her insanýn kendine has bir kokusu var.
En güzelinin
sen olduðunu öðrendim yaþlandýkça.
O gülüþüne sakladýðýn,
çiçek kokusunu bilirim.
Bilirim lakin tadamayacaðým asla.

Duydum ki yuvanda mutluluk hakim,
Gözlerini senden alan,
birde kýzýn var.
Ben kaderime razýyým,
hüzün uðramasýn sana.
Ateþlerde yansamda..
Mutluluk çok yakýþýr sana.
Sensiz kavrulsamda..
inanç sevdiðim inanç
uyandýrýyor her sabah.

Seni sevdiðimi söylediðimde gülmüþtün,
O gülüþ hala gözlerimin duvarýnda asýlý.
Birdaha görsem asla gidemem geri.
Bir daha karþýlaþmak
imkansýz onuda bilirim.
Ama o imkansýzlýk kadar çok sevdim seni.
Þimdi baþka gönüller kapýmý çalýyor.
Merhametsiz geceler bedenimi yýpratýyor.
Depremden hasar almýþ
yýkýlmak üzere olan bir bina gibi
duruyorum þu topraðýn üstünde.
Yýkýp yeniden inþa edelim diyende yok.
Taþýnýp yerleþmeye
kimsenin cesaretide...

Sen suyunda özgür kaynak.
Ben topraðýna esir.
Ayrýlýk için geldi vakit.
Ýki kalbin arasýnda kýrýldý zincir.
kalbimin verdiði söz için,
Senden sonrasý ve
bir Baþkasýda Zehir...
Ve Artýk sevme der dil,
Benliðimde..
Tüm zerremde..
Yönünü kaybetmiþken
seviyorum demek çaremidir.
Ahh Sevgili..
Hakkýn olaný aldýn mý sen?
Bir bir kapandý mý sayfalar?
Benim içimde ölmedi hiç birþey.
Hala çok seviyorum seni...
Kavuþmak imkansýz..
Hasretim sana ömürlük..
Tek arzum;
Bir Baþka Kalp Böyle Çok Sevsin Seni...

Selimhan Özaydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: