Acımsı Ritimler

’’Acýmsý Ritimler"
* morfin *
...
Üzgün kalbim gözlerini özlediði zamanlarda,
yüz bin Ah! ile titrerdi.
Sen beni buðday ekinlerinin ortasýnda
saklanýrken gördün.
Sensizliðe çeltik attýðým zamanlarda
ebediyen ýslaktý ruhum.
Sen beni ormanda
kuru bir fidan olarak gördün.
Yetim bulutlar sevdi beni.
Toprak sensizken gece gibiydi.
Yoktum...
Sen beni yokluðumda gördün.
...
Tehlikeli denizlerden geçip
sahipsiz daðlarda iz süren
yaralý bir kuþun gagasýndan düþüyorum.
Nefes kadar yakýnýndayken
uzaklaþýyorum senden.
Hatýrla...
Ýnsanlar birbirlerine aþk þarkýlarý söylerken
bizim kulaklarýmýz;
acýmsý ritimlerin bozkýrýna dönerdi.
Beni gördüðünde gençliðin filizlendiði yaþtaydým.
Sen beni dumanlý gözlerle gördün.
Sen beni gökyüzünün zemininde
bir damla suyun içinde gördün.
Mutluluðun Sûr’u üflendiði vakit.
Kara duvarlar yýkýlmýþtý.
Sen beni o yýkýlan
duvarlarýn içinde gördün.
...
Gözlerinin ormanýna yaslanýp,
gölgesinde dinlendiðimden beridir
ölmüþümde haberim yok gibi.
Aklýmý yitirmiþimde
sen geldiðinde bulacakmýþým gibi...
Bir ulakta senin adýný
taþýmalý bu topraklarda.
verileceðin bir müjde yok mu?
gelsen de bu karanlýða gülsen þimdi.
Güneþ yanýðý olan kalbime
gözlerin dokunsa.
Bir bardak dolusu acýna bile razýyým.
Varsýn mor yaralar olsun dudaklarýmda..
Varsýn gözlerim görmez
olsun senden sonra...
Bu asrýn son çaðýnda
sadece seninle kaybolsam...
Son nefesimde,
Gözlerinin ormanýnda soluklansam...
yeterdi bana..
* Morfin *
Bir Selimhan Þiir’i

Sosyal Medyada Paylaşın: