Güneşin Yarası

Güneþin Yarasý

Vicdan senin Gökyüzünden kaydý,
eskiden parlayan bir yýldýz gibi.
Gözlerimin þimdi vuslatý kandil,
söndü bir Gül’ün asi tavrýyla...
Himayem’de özgürce at koþturan
vefalý bir dost yalnýzlýk.
Kaybettiðim bir parlak yüreðin yüzü.
Senin Bu gidiþinle doðana ayrýlýk denir.
Hani nerde artýk özðürlüðüm
Kan baðýndan beni baðladýðýn
Kardeþi’dir ayrýlýðýn acýsý.
Hançer’in ucunda yalnýz durur yürek...
ve açýlan yine yüzünün yarasý.
Bir vakit eðlenmek,
Ah almak çok can yakar.
Yakmaz mý sanarsýn?
Elbet yakacak seninde canýný.
iki arkadaþýn üç tatlý sözüne ve
Sen güvenipte el yüzüne
Dünya’dan çekmiþsin elini ayaðýný.
Karanlýktýr gözyüzü gülüm
karanlýk acý..
Hani nerede Güneþ.Sen neredesin.

Dokunmuþ her sözün
ruhumda asýlý bir urgan
Issýz bir mezarlýktýr
yüreðimin her sokaðý.
Üstüne basarým toprak kuru.
Senden sonra;
Kirlidir üstüm ayaklarým çamurlu.
Yaðmayacak yaðmurdan
topraða rahmet mi olur..
Yürüdüðüme bakma,yinede
topraktýr yolun sonu
Siyahtýr gökyüzü,
karanlýk acý..
ve evet Sen..
Sende Güneþtin.

Kalbim ne ahmak ve ne aciz.
Ne laftan anlar ne kâr
eder ayaklarýna zincir.
Yaþamaz topraðýn üstünde.
Toprak sensiz eksik,güneþsiz kirlidir.
Tek bir hak asýlý kaderin mendilinde
Seninle koklayan kalbim ne acizdir..
Kýzma..
Hiç bir göz deðmedi evimin kapýsýna.
Sakladým her nazar’dan gizli.
Bir çift göz hýrsýz...
Gözlerimden çalýp götürdü seni.
Kýrdýramadým sana inadýný
Döndüremedim geri..

Senden sonra aðlamaklý geçer geceler.
Aðlamaklý ve yalnýz.
Gözyaþý her gece mürekkep
ve yastýk kaðýt.
Yazýlan hep ayný;
Ömür boyu durulmaz bir kalpte...
Pusulasýný elinde tutar kader,
dokur ince ince...
zaman alýr baþka yola döker.
Gidenin önünde çiçekli yollar...
Kalanýn üstüne nasip
her gece çöken acý ve keder..

Þimdi neresi cennet?
Söyle gülüm nereye sefer?
Yalnýz seni arar kalp.
Beden;yalnýz sana esir..
Yalnýz seni sever yürek.
Ruh yalnýz sana tabi..
Gitme!
Karanlýk acýdýr gülüm
Sensiz gökyüzü karanlýk
ve evet Sen...
Sende Güneþ’tin...

Selimhan Özaydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: