Gelseydin Keşke

Hüzün sarýp durdu, gönül daðýmý,
Hevesim uçmadan, gelseydin keþke!
Hazan vurup serdi, o gül baðýmý,
Baharým geçmeden, gelseydin keþke!

Çok çektim, hasretlik, belimi büktü,
Bekleyen gözlerim, kanlý yaþ döktü,
Etrafa hazin bir, karanlýk çöktü;
Gün batýp kaçmadan, gelseydin keþke!

Ýçerim yaralý, günbegün sýzlar,
Türküler karalý, sustu þen sazlar,
Peþ peþe sýralý, baðrýþan kazlar;
Turnalar göçmeden, gelseydin keþke!

Sabýr taþý oldum, gün saya saya,
Vuslata ermeden, hep kaldým yaya,
Nurefþan yüzünü, andýran aya;
Sýrrýmý açmadan, gelseydin keþke!

Kesersen gurbetten, bir gün gümaný,
Tüterken sevdanýn, henüz dumaný,
Bugün, yarýn deyip, en uz zamaný;
Takvimden seçmeden, gelseydin keþke!

Gençliðim devretti, olgun yaþýma,
Zalimler kast etti, masum düþüme,
Cihan harbi çýktý, en son baþýma;
Bombalar saçmadan, gelseydin keþke!

Olmaz bende isyan, nisyan fikirler,
Dökülür dilimden, her an þükürler,
Þifa niyetine, baldýran kürler;
Aðular içmeden, gelseydin keþke!

Kimler incitmedi, Alaca kimler?
Suçsuz bulup saldý, savcý, hakimler,
Toplu karar aldý, uzman hekimler;
Üç ay gün biçmeden, gelseydin keþke!

26.02.2022
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın: