Kim bilir bir kadýnýn bu kaçýncý feryadý
Þu ülkede huzuru talan ettiniz... talan!
Emin olun tükendi sabýrlarýn miadý
Paramparça... bir yýðýn; umuttan arta kalan
Bu milletin baþýna bela oldunuz ulan!
Kalbe Sevinç, çehreye Neþe yakýþýr ama
Gönül/ler kan gölüyken nasýl gülsün bu Sima
Hainler hanedeyken gerek yok ki hasýma
Kalmadý sayenizde nefes alacak alan
Bu milletin baþýna bela oldunuz ulan!
Her inleyen yüreði eþeleyip, kazdýkça
Mürekkebin gözyaþý aðýt oldu yazdýkça
Marifetten sayýn siz, paye umun azdýkça
Tiksiniyor gördükçe ameli kayda alan
Bu milletin baþýna bela oldunuz ulan!
Gonca/Gülller üstüne tonla kar býraktýnýz
Ne gülümseyen Þafak, ne Bahar býraktýnýz
Dilde zehre dönüþüp Sinem/ize aktýnýz
Yanýnýzda zemzemle yýkanmýþ kalýr yýlan
Bu milletin baþýna bela oldunuz ulan!
Madem kalplere kahýr -insafýmýza- her ek
Madem ki, masum kaldý yanýnýzda engerek
Çare belli, çözüm tek; fazla söze ne gerek
Uslandýk deseniz de... herkes bilir ki yalan
Bu milletin baþýna bela oldunuz ulan!
Yakýþýr mý insana Mehtab’a korku salmak
Avcundan Yýldýz’larý, Nazlý Hilal’i almak
Bunun adý kahpelik... bu düpedüz alçalmak
Köz oldu gözümüze -yüreðimize dolan-
Bu milletin baþýna bela oldunuz ulan!
Yetmez mi demiyorum; belli zaten, yetmemiþ
Nasihat keyif vermiþ, ceza fayda etmemiþ
Zulüm caddeye taþmýþ, Çiçeðe kýþ bitmemiþ
Düþmanýmdýr tasmasýz sizi sokaða salan
Bu milletin baþýna bela oldunuz ulan!
Düþünün, Yunus deyip, izine düþen ozan
Neden bugün öfkeli, Yavuzlara borazan
Ya kýyamet kopacak... ya bitecek bu hazan
Ne Ýnci, ne "taþ" bulur bulanýk suya dalan
Bu milletin baþýna bela oldunuz ulan!
Lugattan sordum sizi, kelimede, imlâda
"Alçak" yetersiz kaldý, "çukur" geldi imdada
Elllerde kazma kürek, umudumuz Mevlâda
Vebalimizi taþýr namazýnýzý kýlan
Bu milletin baþýna bela oldunuz ulan!
Mecit Aktürk
*** ÞÝÝRLERÝME ELEÞTÝRÝ HARÝCÝNDE YORUM YAPILMAMASINI RÝCA EDÝYORUM ***
Berlin, 20.2.2022