senin gözlerinde kumral bir akþamdýr þimdi vakit ve yaðmurlu üstelik bir dilek çaputu baðlýyorsundur o yüz yýllýk kiraz aðacýna
kimbilir belki o pencere kenarýnda günlüðün eksik sayfalarla dolu aðlýyorsundur ve yorgundur kalbin neme lazým indirgemiþtir tüm aðýrlýðýný ki yaralýdýr üstelik sustuðun yerde yalnýzlaþýyorsundur
belki de tel tel düþmüþtür saçlarýn acep diþlerin ne haldedir ve lakin omuzlarýndaki her çöküþ ayrýlýklarýn baþladýðý yere ve dönüþsüz bir gidiþtedir
bilirim bekliyorsundur hala o istasyon kasabasýnda hiç bir trenden inmeyen o yolcuyu ki uðuldayan yalnýzlýðýný kim duyabilir sýzlatan yalnýzlýðýmla benden baþka sana kim seslenebilir
’Kadýným Baharým Aa caným’
o trenden inmediðim her gün için beni affet
.....
Yalçýn Gözetelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalçın Gözetelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.