DÜŞÜN

Ey kalbimin cihâný sevgili...
Kolayda sevmedim ben seni.
Zaman içinde vakitlenmedim sende.
Nefesine soluklanmadým ömrümle sevdim de,
Hiç var’sýz, hep yok’suz düþlerini,
Gidiþine kurgulanmýþ bir hayâlin peþinde,
Ýmkânsýz ümitlerimin yitiþleri var.
Dað gibi yýðýlmýþ bilmezlerim.
Yol/du bitti , yýl/dý geçti.
Çýkmazlar bile o kadar uzaktý ki..!
Hadi bir düþün, bulutlarý gözlerime ekmiþim.
Düþün ki, müjganlardan birer birer seni,
Besmeleyle dökmüþüm.
Sabahlara dek içmiþim olmazlarýmý,
Tövbeler edip gülüþüne silbaþtan,
Mümkünü yok can çekiþlerimin.
Þimdi düþün aðrýlarý sükût yaralarýmý,
Düþün, þafaðý sökmez günahlarýmý.
Yýllanmýþ gecelerde can demlenir gamda,
" Ne hâlin varsa gör "de yokluðuna.
Düþün, o kadar keyfin içinde,
Hiç yorma sen fikrini,
Merak etme,dert etme çöle dönmüþ sinemi.
Kopsada yüreðimde kýyametlerim,
Barýþtým bahtýmýn karasýyla yüzleþtim.
Yýkadým, gömdüm haklarýmý helâlleþtim.
Varsýn, öylece sönsün dünya.
Þimdi düþün bir seni,bir de beni düþün.

Meral YAÐMUR
Sosyal Medyada Paylaşın: