KAYBOLDUM
Arzular hânesinde ýslah edip kalbimi,
Dili gafil avlayýp bir çift gözde hapsimi,
Her duygu ayrý telâþ ile kazar kabrimi,
Gün doðarken güneþin batýþýnda kayboldum.
Mülteci kelimeler hançer gibi batarken,
Nabýz tutan hayatý israf edip satarken,
Taþ sabýrlar yüklenip hicran teni yutarken,
Hasretin çelmesini takýþýnda kayboldum.
Giyindiðim ukbâda gün sayarken gecede,
Yürüyorum ömür denen masalýn içinde,
Her yaný yalan dolan bir acayip biçimde,
Akrebin yelkovandan kaçýþýnda kayboldum.
Zulasýnda demlenmiþ sözlerin beyanýnda,
Sýðlara sýrlanýp kaleme ortaklýðýnda,
Hayâli sükuttan sürüklenip dimaðýmda,
Aklýmýn kaþlarýný çatýþýnda kayboldum.
Þükürle çoðalýr muhabbet coþar derinden,
Gem vurulmaz ki duygulara düþer dilimden,
Rotasýndan döndürüp yine aklýn elinden,
Kurduðum hayallerin nakýþýnda kayboldum.
Sýrtýmý yasladýðým bahardan yazý beklerken,
Umuda yelken açýp, cefâ nazý çekerken,
Gözlerimde ihtilal barýþ hazzý yaþarken,
Kuþanýp kýlýç kalkan savaþýnda kayboldum.
Gönül sýðýnaðýma özlemleri taþýyýp,
Hicabýn diyarýnda gizlerime sarýlýp,
Uðruna baþ koyduðum hicretine kapýlýp,
Ardýn sýra ateþin yakýþýnda kayboldum.
Meral YAÐMUR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eylül Meral YAĞMUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.