TEK SÖZÜM

Ervâh-ý âlemden her iki canda.
Gayret-i nüzul âþikârda.
Mahrem kimyasýný çözmeden daha,
Müjganlara hapsetmiþ gözlerin.
Etrafýnda seyyâre gibi dönsem dahi,
Aþkýn ateþ sorgusunda,
Alev coþkusu yaksan da beni,
Baðsýz,bahçeleri gülsüz,
Sükûta çekilmiþ bir öksüz,
Dudaða eðreti gülüþlerden.
Suskunluðum cam kýrýðý bu yüzden.
Ara sýra düþ olur artýk
Tek sözüm,
Allah’a ýsmarladýk.

Yutkundum içimdeki ben’le sâkîleþip.
Uslu uslu dönüyorum yeminlerle yüzleþip,
Can kadehime bâde gibi dolan belleðin,
Kimbilir,belki bir vakti vardý kaderin.
Belki sýrr-ý âlemdi,
Ürkek kalýþlarým bundandý belki,
Kalemin suya mürekkebinde,
Ateþi yazan mýsralar.
Umutsuz olmaz ki duâlar.
Karanlýga mecbur bu yalnýzlýk.
Tek sözüm.
Allah’a ýsmarladýk.

Gölge görmemiþ çölünde gönlüm,
Can veren kýzýl gül damlasý ömrüm.
Temmuz güneþinde nasýl soyunur.
Bil ki düþünemiyor zihnim yorulur,
Gör ki bedenim korkuyor.
Gel bu hâlimi sen anla,
Aþktan bir haber sorulur mu sana.
Ürperir sesim gözünde,
Közüm erir gölgende.
Bu vedâ son bir asýrlýk,
Tek sözüm,
Allah’a ýsmarladýk.

Þimdi bir bir iyi niyetlerimi,
Sorgulayýp geriyorum çarmýha.
Yorgun dimaðýmdan taþýyor bu can.
Cemreler yakýyorum telâþla.
Ve ruhuma gark oluyor cihan.
Kader vaktime girdiðin an,
Su oluyor meylin çýrasýnda,
Ustabaþý sen sevmelerim,
Sevilmenin çýraklýðýnda
Hadsiz mi sevdim seni,
Sýnýrý mý aþtým yasaklarýnda.
Katran karasý sevdanda,
Tövbeler edip varlýðýna
Kavruluyor özüm,sonu ayrýlýk,
Tek sözüm,
Allah’a ýsmarladýk.

Meral YAÐMUR
Sosyal Medyada Paylaşın: