m-
AYASOFYA’NIN ÇIĞLIĞI
Kýzýl elma!.. AYASOFYA!.. Fatih Sultan Mehmet’in ÞAHSÝ PARASÝYLE TAPUSUNU ALDIÐI ve açýk vasiyetine raðmen, amacý dýþýnda kullanýlarak.. camiden müzeye çevrilen, dolayýsiyle de; sýzýsý, acýsý, kederi.. GÖNÜLLERDE MAKES BULAN, çok yakýnda da, gelecek olan ÝLÂHÝ EMÝR GEREÐÝ; SIKINTILARININ DÝNMESÝNÝN ve ÖZGÜRLÜÐÜNE KAVUÞMASININ BEKLENDÝÐÝ AYASOFYA ve BÜYÜK ÇIÐLIÐI!.
AYASOFYA’NIN ÇIÐLIÐI
ÞÝÝR NO: 116 * 23-12-2008
Kubbende lamba’lar, yanýp durmuyor,
Cemaat seni neden doldurmuyor?..
Ýçerisi bomboþ, çýn, çýn.. öttükçe,
AYASOFYA, Ýstanbul’a uymuyor...
Ýmdat!.. Diyen, ÇIÐLIÐINI DUYUYOR.
Þerefelerinde, ezan’lar sustu,
Namaz kýlan mü’min’ler, niçin pustu?..
Ehl’i küfür, yine kinini kustu,
Ayasofya, Ýslâm’la uyuþmuyor...
Ýstanbul!.. Bu, ÇIÐLIÐINI DUYUYOR...
Uzak yol’dan, “BEYAZ ATLI!..” beklenir,
Bunun için, günler güne eklenir...
Gün gelir, mü’min’ler bereketlenir,
Ayasofya, Ýstanbul uyumuyor...
Tependeki, AY-YILDIZLA SOLUYOR..
Kapanan kapýn, !YARIN AÇILACAK!.."
O gün, etrafa GÜL’ler saçýlaçak...
Minare’nde, ezan’lar okunacak...
Ayasofya, MEHDÝ seni duyuyor,
Mihrabýnda, “SECDE”ye, gün(!) sayýyor...
Bir mahkûm’dur.. yýkýlmaða esaret,
Çekili aðlarý, yýrtar cesaret...
Çoðu gitti, azý kaldý. Az sabret...
Ayasofya, “ESARET’in bitiyor,
Bu müjdeyi, Resûlüllah veriyor...
23-11-1999 * SAAT: 07:00 * Konak-ÝZMÝR.
Mürsel Münevveroðlu (munevveroglu@hotmail.com)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.