AYVA ÇİÇEĞİM
Bir akþam üstüme dalýný eðdi
Kendi mevsiminden kaçmýþ gibiydi
Beyaz çiçekleri yüzüme deðdi
Kýþýn ortasýnda açmýþ gibiydi.
Kuþlardan ümitsiz rüzgâra dargýn
Gövdesi dermansýz yapraðý yorgun
Bir yaný isyankâr bir yaný kýrgýn
Hayýrsýz bir baþa taçmýþ gibiydi
Karýn altýndaydý nazik gövdesi
Yüreðime vurdu inleyen sesi
Bilmem ki kýþ günü bu neyin nesi
Ýçime kokular saçmýþ gibiydi.
Kökü yosun tutmuþ, kabuk baðlamýþ
Ucu benek benek, Güneþ daðlamýþ
Belli ki gâh gülmüþ gâhý aðlamýþ
Feleðin çarkýndan geçmiþ gibiydi.
Acep hangi kökten ýçkýn sürmüþtü
Nice yaþamýþ kaç bahar görmüþtü
Sanki ilmek ilmek çile örmüþtü
En sert rüzgârlarla uçmuþ gibiydi.
Oysa ilkbahara eþsiz bir süstü
Þimdi kar altýnda, kapandý üstü
Yapraðý sarardý çiçeði küstü
Sanki çok önceden göçmüþ gibiydi.
Aydýn YÜKSEL-ANKARA
09.02.2022-Çarþamba-15.57
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.