Sensiz antik bir kentin, harabesi gibiyim. Belki at kiþnemeleri, Kýlýç-kalkan sesleri duyulmuyor, Fakat zamana karþý savaþým sürüyor. Yitik bir efsaneyim, Bir anonim türküyüm, Sözleri unutulmuþ...
Fýrtýnalarda bir bir eksilse de taþlarým, Hücrelerimde sevgini taþýyorum. Yýkýlmamak için direniyorum, Çünkü vefalý aþklarýn son kalesiyim; Yorgun burçlarýmda, Aþkýn bayraðý dalgalanýyor.
Gözlerinin hayaliyle yaþýyorum, Haber güvercinleriyle bir selam gönder! Güneþ doðsun küflü mahzenlerime, Þahlansýn umutlarým. Dünya yerle yeksan olana kadar, Seni seveceðim, Unutma!
01.02.2022 Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhittin Alaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.