ESKİDEN
eskiden bir gün gelirsin diye umuyordum
alýþtým sonra olmayýþlarýna
eskiden hep varsýn sanýyordum
karýþtým epey yok oluþlarýna..
eskiden seni kendime yakýþtýrýyordum
býraktým artýk her þeyi zamana
eskiden seninle yatýp kalkýyordum
ne yazýk ki yenik düþtüm uykularýma..
eskiden sensiz asla yapamýyordum
direndim epey sancýlarýna
eskiden o þarkýda aklýma geliyordun
unuttum inan ki nakaratlarýnda..
eskiden her sigaramý sana yakýyordum
kaybolup gittin dumanýmda
eskiden resmine bakýp aðlýyordum
dirildim yýrtýp attýðýmda..
eskiden memleket kadar güzeldin
yok oluverdin ilk tufanýmda
eskiden seni çok özlüyordum
terk ettim hayallerimi bir çýrpýda..
eskiden bambaþka bir kadýndýn
tükettim olan tüm sevdayý da
eskiden filmlerimin baþ rolüydün
kýrdým attým o baþyapýtý da..
eskiden gökkuþaðým sendin
siyaha çaldým renkleri unutup da
eskiden aldýðým son nefesimdin
yitirdim artýk kim olduðumu da..
eskiden senle baþlar senle biterdim
ölünce fark ettim varlýðýmý da
eskiden gitmeyeceðine söz vermiþtin
yeminini hala saklýyorum serkeþ ruhumda..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Faruk Pehlevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.