mevsim tanýmazlýðýný yaþayanlar bilse de
en çok ben yaþadým seninle
istisna dýþý bir görev dense yeriydi belkide
üþütürdün yaz kýþ demeden
papatyalarýn canýna okurdun
çimenlere ya sabýr çektirirken
benim ençok ayaklarýma hücum eder
ellerimi dondururdun ama
hiç belli etmezdim, üstüme gelme diye
aslýnda severdimki seni
sabahýn erken saatlerinde
ýrgat kamyonunu beklerken
kurumuþ çalý çýrpýyla
toprak yolun ortasýna yaktýðým ateþle
sana galip gelmekti en güzeli de
rotasýný þaþýran ateþ böcekleri
konardý etrafýna
mersin çalýlarýnýn ýtýrlý kokusu
dolarken avuçlarýma
ýþýðý gören koþar gelirdi yanýmýza
ne çok üþüttün beni ne çok
zaman zaman burnumun direðini sýzlatsan
papatyalarý soldursan da
severmiþim seni
kar yaðdýðýný düþündürdüðünden belki de
kimi meyveler de çok severmiþ seni
en çok da þeftaliler
babam öyle söylerdi
bir bildiði vardý elbette
ne kurt yaklaþabilirmiþ ne böcek
doðal ilaçmýþ ayazýn belli ki
bunlarý hiç söylemedim sana
hatta bir keresinde
lastik çizmelerimin tabanýný
ateþte hafifçe yaktýðýmý da
o vakitler yani kýrk-elli yýl önce
seninle paylaþýrdým ay ýþýðýný
þimdiyse durgun sularla
21 0cak 2022-haticeak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.