AZ AZ AZALDIM
her þey, herkes ve zaman,
biraz fazla sanki,
dað gibi büyüyor, niye niye ?
sorular sorulara, cevaplar cevaplara dönüyor,
ve düþüyor, kelime dudaklarýmdan,
bir yangý’nýn içindeyim,
elimi dudaklarýma, al’ýna atýyorum,
diþlerim ellerimde,
gözlerim yerinden çýkacak,
öyle þaþkýn, öyle alýk, bakýyorum,
kelime diþ, diþ kelime oluyor,
içim içime sýðmýyor,
olsa olsa karabasan, diyorum,
sonra sesime, el oluyorum,
el ele, þaþkýnlýk içinde kalýyorum,
bir suskunun elini tutuyorum,
yoksa susku mu elimden tutuyor,
öyle sabahý karþýlýyorum,
kimileri yalnýzca, yalnýzlýðý karýndaþ yapmýþ diyor,
kimileri de içine kapanmýþ bir yalnýz diyor,
oysaki,
ben beni taþýyamayacak kadar yorgunum,
her þeyi azalttým, az az azalttým,
belki de sadece , yalýn, duru bir sabah gibi,
az az azaldým, kýþ gibi…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.