o kadar yorgunum ki, çarpýk çurpuk hayat denen yol, artýk adýmlýyamýyorum, adým adým büyüyorsun,
karþýmda daðlar, gözüm deðmiyor, soluðum, soðuk kara kýþlar gibi, ciðerimde aðrý, yanardaðlar gibi,
imkanlý imkan’sýzým, aðrýyor, sýzý düþtü, damarýmda alev alev, saðýrdýr duymaz derler, duyarým da inanmam,
yürek derim yürek, iþte orasý saðýrsa, körse, ya da unutkanlýkta, rütbe aldýysa, ne duyar, ne görür,
iþte öyle bir þey, benim daðým, benim baðým, kör, saðýr, dilsiz, ne bir bað üzüm verir, nede bir kanat çýrpýnýþý duyulur… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.