Akrep, bir hanýmefendi; Biraz kýsa boylu, dolgun, Çok aðýrbaþlý, her sözüne deðer verilen, sanki imtiyazlý Ve tabii, nazlý mý nazlý...
Yelkovan ise, uçarý bir delikanlý, Uzun boylu, çýta gibi. yakýþýklý. Hem ateþli, hem âþýk Hatta biraz da sýrnaþýk...
Akrebin aþký düþmüþ bir kez içine, Fakat akrep çok nazlý, Yelkovan ise, hýzlý mý hýzlý... Yelkovanýn ömrü, hep akrebin peþinde, Akþam karanlýðýnda, sabah güneþinde, Gün boyu kaç kez, nefes nefese Yetiþip vuslat ümidiyle sarýlsa da ona, Akrep, bir dakikadan fazla izin vermiyor buna...
Nihayet, gece yarýsý, Bir kez daha sarýlýyor, sevdiðine, ümitle Hem, herkesin gözü önünde Tam saat onikide. Fakat akrebin gönlü yok bu iliþkide Sadece bir dakika... Hemen yelkovanýn kollarýndan sýyrýlýyor, Zavallý yelkovan, yine boynu bükük ayrýlýyor...
Yelkovanýn alnýna, aþký böyle yazmýþ kader, Bir gün, saat tam 12de bozuluncaya kadar, Bu böyle sürüp gider...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.