seni tanýdýðýmda henüz yirmili yaþlardaydým
biri elimde biri belimde iki bebekle
Ýlk görüþte sevdim mi hiç bir fikrim yok
gücenme sözlerime
sen de bana benziyordun aslýnda
doyurmak görevindi onca insaný
ikimiz de anaydýk neticede
neyse benim için o günler çok geride kaldý
þimdi bir nevi benim sorumluluklarým bitti
az kalsýn unutuyordum
aslýnda seni taa 10’lu yaþlarýmda da görmüþtüm
ilk yatýlý okul sýnavlarýna geldiðimde
sisli puslu bir Adana karþýlamýþtý otogarda
sýnav sonucu memnuniyet vericiydi ama...
olmadý...
ne öðretmen okuluna gidebildim
ne de hemþirelik okuluna
içimde ukte kalmadý çok þükür
en azýndan öðretmenlik
edebiyat öðretmenliði lisansýmý aldým bileðimin hakkýyla
coþtum yine bak
hep kendimden söz ediyorum
arada sözümü kes de kendime geleyim
bu sabah balkon camlarý var aramýzda
sen mutluluktan aðlarken ben anýlarýmý anlatýyorum sana
dün gece ne güzel yaðmur yaðdý
bu yüzden flu bakýþýn bana
ama ne gam
daha çok, daha fazla yaðsýn yaðmur
efil efil esen rüzgar limon çiçeklerinin kokusunu getirsin
sahi bayramlýðýný ne zaman giyeceksin
11 ocak 2022-haticeak/Çukurova-Adana
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.