nedir kendinle savaþýn. kimden neyden nerden nereye bilinmeyen. bir istasyon, bir tren bin yaðmur bu sevdaya çiseleyen.. ve içe sýzan, sessizce aðlayýþ..
istemeden býraktýðýn anlamsýz bakýþ... veda sözcüklerine inat binbir susuþ.. bir daha ne olacaðýný bilmeyen yaralý,sarýlý, kýrýlmýþ bir haykýrýþ..
gidiyorsun iþte bu sevdalara son bakýþ. sonsuz mu sonsuz istediðin bu kaçýþ...
korku var yüreðinde konuþamadýðýn þeyler var benimle. içini dökemeyiþin gibi yýpranmýþlýklarýn var þiirlerindeki mýsralar gibi..
maviye hasretin ona kavuþamamanýn hicraný var kalbinde..
yakubun þehrindensin gelen. unutma! yusufu sultan eden, hüzünlenen. mevladýr unutma seni kurtaran ve gülümseten...
ne yaþadýysan karanlýk yýkýlan duvarlar arasýnda. kalkmayý bileceksin düþtüðün gibi toparlanmayýda...
vazgeçme sakýn! umut et, yarýnlara koþ kol kola kendinle. sen yine þiirler yaz okuyalým birlikte....
MERYEM KARAPINAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
meryemkarapinarr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.