Meçhûl deðil mahiyetim âlime
Tasvirimi karla çizer kýþ benim
Bakmayýn siz bu çelimsiz hâlime
Dostum olur ecel denen kuþ benim
Öç vaktinde otað kurdum sýratta
Kaçmak da boþ, gelmem diye inatta
Mimikleri maskelenmiþ suratta
Korku benim, hüzün benim, yaþ benim.
Emredince "Ol!" deyince olduran
Benim benzi, gül çehreyi solduran
Yüreklere kor ateþi dolduran
Rüyalarý kâbus eden düþ benim
Telaþ baþlar uðradýðým adreste
Korkular da ölüm kokar nefes de
Akledene ibret vardýr bu derste
Can alýþým iþkenceye eþ benim
Þirk koþsa da hevâsýna din diyen
Eyvah çeker ben gelince "ben" diyen
"Her þey"leri "hiç" edince "kûn" diyen
Karun’larýn avcundaki boþ benim
Düþünün bir; okundukça her salâ
Ne anlatýr çevresi boþ musalla?
Ne yorulmak bilirim ne fasýla
Ýmzam olur mezardaki taþ benim
Mecit Aktürk