serin bir jilet gibi geçiyor hayat geride kýzýl kan, geride derin yara..
ve sana anlatacak þeyler de olmuyor artýk ne bir kuþ geçiyor duvarýn içinden, ne eski bir dosta rastlýyorum kýrýk, paslý aynalarda...
geçti her þey, geçti herkes bir o kaldý yüreðimin en tenha sokaðýnda pusu da bekleyen garip kuþku Allah’ým, ben mi yanlýþ yaþadým yoksa hayat bu muydu ?
bu sandalyede, þu duvara bakarak geçiyor günler. yüzünün en solgun halini hatýrlýyorum hep içimde acý bir kahýr! ve içime çelik bir çiviye çakýlý olsa da serin bir jilet gibi geçiyor hayat hýzlý, acýtarak, geride kýzýl bir kan býrakak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
barisbazalka Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.