Ö Z’ D E N S Ö Z’ E

Ö Z’ D E N - S Ö Z’ E
ÖZ: Bir varlýðýn; fiziki anlamda, varlýk süresince aslýný meydana getirip deðiþmeyen zatý, temel ve bireysel karekteristik özelliði, aslý, çekirdeði.. metafizik anlamýnda ise manevi varlýðý, ruhu, nefsi, içi, derunu v.s...
Söz: Bir düþünceyi, bir fikri veya bir konuyu, yazýlý veya sözlü olarak açýklamaða ve anlatmaða yarayan, bir veya birkaç heceden oluþan sözcük, kelime veya kelime dizisi, bir anlam ifade eden ses birliði, laf, lakýrdý, kelâm, kavil, v.s...
SÖZ’ler, ÖZ’de þekillenir, öz’den çýkar ve öz’ün ÖZÜ’nü yansýtýr.. SÖZ olur. Böylece söz bir anlam kazanýr…
Aþaðýda, benim özüm’den gelen ve dilimin ucunda söz’üme dönüþen, bazý düþüncelerimi bulacaksýnýz.
Ben, böyle düþünüyor ve böyle yaþýyorum. Ya, siz!..

Ö Z’ D E N - S Ö Z’ E

ÞÝÝR NO: 93

ÝÇÝM’de, ÖZ bulmadýkça,
DIÞIM, hep SÖZ’de kaldýkça;
Fani Dünya’yý neyleyim,
Topraðý, beni sardýkça!..

Bir cevherdir, öz’de olan,
Dil, cevheri söze veren;
Cevhersiz, boþ söz söyleyen,
Fani Dünya’ya koþtukça!..

Mürsel’ler, cevheri arar,
Rastlayana, yolu sorar;
Durak nerde, bilmez karar?..
Hakkýn bilgisi sardýkça!..
23-12 1984/SAAT: 21:10/Karþýya Altýnyol/ÝZMÝR. (Belediye otobüsü içinde.)
Mürsel Münevveroðlu (munevveroglu@hotmail.com)
Sosyal Medyada Paylaşın: