Kaçıyorum
Düþünmeyen, sorgulamayan,
Kuru kalabalýklardan kaçýyorum.
Býktýrdý gamlar, zalimler, hamlar,
Caný yanan masumlara,
Acýyorum...
Ruhum örseleniyor, susuyorum,
Söylenecek çok þey var aslýnda.
Sonra diyorum ki,
Konuþsan ne deðiþecek,
Kim dinler, kim anlar seni?
Vazgeçiyorum...
Gözleri açýk uyuyanlardan,
Yalakalardan, haramzadelerden,
Riyakarlardan kaçýyorum.
Sizin olsun, virüslü kentler,
Saraylar, yatlar, para-pul,
Üç günlük dünyada,
Olamam ki, kula kul;
Kirletilmiþ iklimlerden,
Göçüyorum...
Ýyi geliyor bana doða,
Yalaný yok, vefasýzlýðý yok,
Merhameti çok.
Dallara üþüþmüþ kuþlara,
Asýrlardýr dalgalarýn öptüðü,
Yosun baðlamýþ taþlara,
Meramýmý açýyorum...
Küçük, ahþap bir kulübem olsun yeter,
Çamlar, defneler arasýnda.
Rüzgarýn uðultusu, sularýn þýrýltýsý,
Yapraklarýn hýþýrtýsý, huzur veriyor;
Mavi gökte, bulut olup uçuyorum.
Yýldýzlar ve mehtap dinler þiirlerimi,
Efkârýma ortak olur yakamozlar,
Senfoniye baþlar cýrcýr böcekleri.
Baðrýna basar, yorgun çýnarlar,
Susuzluðumu giderir billur pýnarlar.
Ýsli çaydanlýkta çay deðil,
Farz edin, ab-ý hayat içiyorum.
Yaralý kartallar, yalnýz kurtlar,
Özgür yýlkýlar ile,
Dað ceylanlarý bilirler,
Neden tenhalarý seçiyorum?
Nefes almak için,
Kaçýyorum...
03.01.2022
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.