Dilimde…
Geveze düþünceleri dolaþýrken müsrif tenhalarýmýn,
Maviye içir o ab-ý hayatý,
Sessizce…
Usul usul,
Ýçimde büyüyen heyulalarýn serdiði uçurumlarmýþ yutkunuþlarým,
Anladým.
Ruhuma sardýðým iplerin tüm boðumlarýymýþ nice zamandýr,
Ýyileþmeyen yaralarým.
Ateþlere vurgun her kývýlcýma ses verirken metruk kelimelerim,
Eþlik edip dururmuþ kuþ sesleri,
Hep içimde,
Ýçten içe.
Eþlik edip dururmuþ ardýndan,
Aðýtlý göklere.
Irmaklara çarpýp inlermiþ bir ney sesinde kederler,
Ýnlermiþ bir köpük gibi yite yite…
Ama yüreðime sessizce,
Ama hislerime hece hece...
Medhine...
Gece sanki!
Tonlarýna mahkum tüm karanlýklara gebe.
Kavuþmaktý kýrgýn yalnýzlýklarýma,
Belki de...
Kavuþmaktý kim bilir?
Kalabalýk düþüncelerimin arzusu,
Efsuni sessizliðine…
Oysa,
Kovuluþumun niþanesiydi hep,
Ardýna revan olduðum her durak…
Kimi geç zamanlara býraktýðýn tenha gidiþlerine…
Kimi sessizce iliþmelerinden harap olan yaralý yüreðime…
Ardýna revan olduðumdu oysa kederlerim,
Ardýna revan olduðumdu çekip gitmeler...
Hazan süzülüþlerinde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.