Yok sayamayacaksýn !
istediðin kadar yok say beni,
istediðin kadar o yollarda yürümedik say,
ne o muhallebiciye gittik,
ne de sabahladýk bir sahilde,
gitmedik say o hüzünlü Fransýz filmlerine,
görmedik Ezine’yi
yakmadýk say kamp ateþini,
elim eline deðmedi say gün batýmlarýnda,
tenim tenini sarmadý say þafak vaktinde,
ne gözlerin gördü kalbimi
ne de
ben gözlerine aktým say,
hiç aðlamadýn omzumda,
göz yaþlarýn hýçkýrýk olup akmadý göðsümden say,
ne,
sana getirdiðim kýr çiçeklerini gördüðünde kalbin çarptý say,
ne de
seni seviyorum dediðimde içinin titrediðini,
yok say beni !
her þeyi yok say …
hiç yaþanmamýþ kýlýnsýn iste,
dile …
sanki senin hiç ‘ benim ’ olmamýþým say
ne istersen onu say,
ama, yok sayamayacaðýn tek bir þey var ;
ben seninim sen de benim,
ömrüm boyunca deðiþmeyecek bu yazgým !
Ýbrahim Gümüþ
21,03,2006 / istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.