herþey olabilir karanlýðýn ruhu sustuðunda nehir yataklarýyla sularý sýrtlar bir ayaðýmda dünya soluðum geçti buradan az önce burada yüzüme düþ biçti aðaçlar alnýmýn aydýnlýðý yosun dalgýný çiçek
-dilsizim-
satýr arasý boþluðun güneþ ýsýtan lekesi harf kýran üþümüþlüðün mevsim çýðýna astým ellerimi geçip giden þeylerin su söylenceli gazelinde aydýnlatýrken uzaklarý ateþ büyüdü saçlarýmda kýzýl en çýlgýn dudaklar g’özlerimin aynasýný ýslýklar kanar ay buruþur parmaðýmýn ucu kelime ýslaðýna
ne zamandýr burada tepeli yumruðun çocuk ayaklý siluetine kül döker yeryüzü yüzüme baksýn kuþ kuytusunda uyuduðum yol göðsüme yapraklarýný açan düþ renginde ’sus’ geceyi...