MEVLÂNÂ CELÂLEDDÎN-İ RÛMÎ

MEVLÂNÂ CELÂLEDDÎN-Ý RÛMÎ

Horasan’da doðdu, Belh’ti þehiri
Hoþgörü daðýtan pirdi Mevlânâ
Kalbi Hakk’a akan aþkýn nehiri
Sözleri hikmetti sýrdý Mevlânâ

Herkese açýktý dergah kapusu
Bilirdi dünyanýn yoktu tapusu
Gönülden gönüle sevgi köprüsü
Engin anlayýþla kurdu Mevlânâ

Ne olursan ol da yine gel dedi
Allah’ý kalbinde ara bul dedi
Ýtikattýr Hakk’a giden yol dedi
Gönlünü sevgiyle kardý Mevlânâ

Yarýna kalýr da yanýna kalmaz
Gönül yýkan kulda insanlýk olmaz
Kýrýk testi ile akan su dolmaz
Hakikati öne serdi Mevlânâ

Þeb-i ârus onun vuslatý oldu
Arayý arayý Mevla’yý buldu
Aþk-ý ilâhî’yle yandý kavruldu
Aþk neyzene benzer derdi Mevlânâ

Þems-i Tebrîzi’de buldu kendini
Aþk oduyla yýktý gönül bendini
‘Hamdim, piþtim, yandým!’ diye andýný Tutuþup ateþe girdi Mevlânâ

Tövbeni bozsan da gene gel dedi
Açma dost ayýbýn gizli kýl dedi
Alan elden üstün veren el dedi
Nefsini zincire vurdu Mevlânâ

Hakk’a ulaþmaktý bir tek gayesi
Nâr olup yanmaktý aþkýn payesi
Yanarak tükendi aþk hikayesi
Ýnsan-ý Kâmile erdi Mevlânâ

Garip Nurgül der ki aþkýn narýsýn
Hoþgörü daðýnýn gür pýnarýsýn
Tasavvuf ilminin bir çýnarýsýn
Yakuttu, zümrüttü, zerdi Mevlânâ
Dertli gönüllere yârdý Mevlânâ

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ..
Sosyal Medyada Paylaşın: