HANİ

HANÝ

Otobüse binerek okula gidiyorken
Düþen bir tel saçýmý habersizce almýþtýn
Kalbindeki aþkýmý hep ulvî tutuyorken
Bir kitap arasýnda yýllarca saklamýþtýn.

Bensiz hayat bir hiçti, hani ben her þeyindim
Hani sen bir sâkiydin, ben elinde meyindim
Bensiz yaþayamazdýn, hani tek sevdiðindim
Bir soluk fotoðrafý öpüp de koklamýþtýn.

Aþk-ý sadýk sen idin , mecnunun adý vardý
Gönlünde yer aç diye ettiðin ah u zardý
Hani kýyamazdýn hiç, beni incitmek ar/dý
Kalbimin kapýsýnda yýllarca beklemiþtin.

Baðban olup yoluma nice güller saçmýþtýn
Bir çilingir misali yüreðimi açmýþtýn
Âbý hayattý sevdam yudum yudum içmiþtin
Hani kalan ömrünü ömrüme eklemiþtin?

Þem-i pervâne idin nasýl eriyip bittin
Dumansýz ateþ gibi için için mi tüttün
Ah nazlý yâr gör beni nasýl târumâr ettin
Benim mi durdu kalbim, yok sen mi teklemiþtin?

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: