ŞİİRİN YOLCULUĞU

ertelenmiþ bir günün öðretisi idi zaman
tastamam iþaretlediðim bir çetele
öykündüðümden öte
ötelediðim nefsi ve karanlýðý
mevsimi yoktu solgun gönlümün
miadý dolmuþ bir þiire idi yolculuðumun
bekasýnda tanýdýk bir sima
aþký kürediðim
gecikmiþ bir intikam belki de
gözlerimi alamadýðým bir mizansen
içimde çapraz duygular
adeta hububatý ömrün

dik yakalý bir þehir
surlarýna serili binlerce þiir
serseri tayfasý yüreðin
salkým saçak duygulardan
arda kalan sonsuz hece
kekeleyen evren
kalýbýný basan þeytan ve nice muamma
saklý adeta satýrlarýn arasýna
baþýmý yasladýðým bir yoksunluk
tüten gözlerimin önünde
kayýp bir ceset ve çýðlýk
iþte þüheda mazinin efkarý
çatlayan isyankarýn ar damarý

sancýlý söylemler
sekantýnda saklý bir asýr
ifþa ettiðim ne çok sýr
en çok da sýrra kadem basan mutluluðun
tokasý takýlý aklýma
saçlarým ne örgülü ne dalgalý
taradýðým kadar yalnýzlýðý
tevafuk eseri bu þiirin yolculuðu
tevekkül yüklü gönül ikliminde saklý
olsa olsa aþkýn firarý
bir dolduruþ bir söylem bir sunum
köpüren denizin saltanatý
elbet sonlanmadan ömür
sarýlý kalacak her sihir
en çok da aþkýn endamý
yakýþan þaire
yakýþýk almayan bir rüzgar olsa da yazýlmayaný
tefe tutan dizede saklý ihbar
ettiðinden de öte sancýlý
bir geçiþ gecenin firarý
gönlün de yarýna dokunan endamlý yalnýzlýðý
haznesinde saklý gizi
en çok da iade-i itibarý þairin sevdalý mizacý


Sosyal Medyada Paylaşın: