RÜTBEN İNANÇTAN VE UMUTTAN İBARET
Zuhur eden her yeni günde
Saklandýðýn ne ki mabedinde…
Sancýlandýðýn her þafak vakti
Vadesi dolmayan bir akit olsa olsa yüreðin tabi kýlýndýðý
Mevzu bahis ömür madem
Varsýn sýrýlsýklam ol mateminle
Vuku bulan acýlardan eyle masalýný
Hicrinde aþkýn
Sana kol kanat geren yüce Rabbin sadece…
Günler mi b/öldüðün?
Gün yüzlü seyyah sevgin
Aþkýn ikbali ve ihbarý katýk ettiðin
Gecenin rahmine doðan umudun
Peþi sýra sürüklendiðin
Rüzgârýn uçuþan polenlerine düþkün bir arý gibi
Peteklerde saklý mealin
Ne düþler gördüðün
Ne de düþkün addedilen benliðin.
Bir çukursa bazen düþtüðün
Bilemezler de nasýl sevdiðini
Düþünmekten aciz bir gölge deðil muhatabýn
Aþký ve ömrü layýðýyla yaþayan sen ve sevdalandýðýn
Her ezan vakti
Kürediðin muradýn ve her dileði
Þerh düþtün Rabbin katýnda mademki
Tek korktuðun Ýlahi Kudretin haiz olduðu
Rahmeti içine çektiðin
Her dem vakti her derdin de muadili
Bir yakarýþ varsa yoksa elini
Uzattýðýn,
Kat ve kat çýktýðýn hidayetin adresi.
Mizacýnda saklý bahar da kýþ da
Kýþkýþladýðýn kötülükler ve kimse haiz nefrete
Elbet boðulacaktýr kendi çukurunda
Yeter ki göz çukurlarýnda sakla yaþýn ve yasýnýn hicvini
Eþlik etsin içindeki huzurlu dünyaya
Varsýn katlansýn acýlarýn
Yeter ki katlan sen, bilinmezin
Sunumunda kimse nifak sokan
Uðrak yerindir aþk ve Ýlahi Ateþin
Her kývýlcýmýnda defalarca doðduðun
Elbet kayýtlý omuzlarýnda saklý meleklerin
Kayýt altýna aldýðý
Ýçinden sökün eden nice nida ve sessizlik
Ses etme sakýn ses etme
Bekle yeter ki doðru vakti
Eþliðinde sabrýnýn
Eþiðinde hidayetin
Arþýnladýðýn nice dik yokuþ
Yeter elbet yeter tek bir bakýþ tek bir dokunuþ.
Ýlahi Esintinin emsalsiz rüzgârý
Varlýðýnýn duvarlarý iner ve derinden kucaklar seni
Sersemlediðin bir düþ vakti deðil bu
Elbet zaman ve mekândan baðýmsýz Rabbin:
Yeter ki kesme umudunu
Yeter ki sürüklenme peþi sýra kinin ve münafýklarýn.
Mücadelense izini takip ettiðim inancýn
Rabýtasý ve rotasý
Düþkünlüðünse sadece Mevla’na
Düþsün varsýn nice yaþ gözünden
Yeter ki sen ve iman dolu ruhun
Düþmesin Yaratanýn gözünde saklý bir nur gibi
Sevdalandýðýn gün ve gece
Koþulasý bir cennet öncende saklý nice hüznü
Kapýp da koyuverdiðin binlerce güçlüðü
Hazana yatkýn ruhunla
Baharý yaþa sen yeter ki:
Her niyazýn içten ve rütben
Ýnançtan ve umuttan ibaret
Koyu bir karanlýk olsa ne ki içinde kaybolduðun?
Yeter ki kaybolma sen ve kaybetme özünü.
Yüzü suyuna hürmeten kaderin ve kederin
Taþkýnlara sebebiyet veren
Evrenin de müdavimi o tek zerren:
Muadilinse umut ve sevgi
Hörgücü bilinmezin mutlak bir varlýk senin içinde saklý
En çok masumiyetin kapýsý
Nasýl da açýk ardýna kadar
Elbet yettiði kadar kader ve ömür…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.