Kafiyesizdi tutkulu seviþmeler Ve güneþe yazdýðýn þiirler gözlerime tutuklu Mavi kanatlarý yoktu kelebek ömürlü düþlerimin Sancýdým… Arýndým kimsesizliðimden sandým Bir çýkmaz sokaktý doðduðum, sana sürgün Sýrf bu yüzdendi düþlerin gerçeklere çýkamayýþý Issýz gecelerde güller açtýkça büyürdüm yaprak yaprak Bir oyundu oynadýðým… Adý “hayattý”… Gül’dü yüzüm …mevsim en “son” bahardý.
Uzun mu uzun bir þiirdi düþüm… Her mýsrada ruhunu ruhuma nakþettim. Her mýsra sendin. Ben böyle avunuyordum.
Düþleri gerçeklere sobelerken kýþtý oysa Dündü yüreðimin iç cebine umutlarý doðurduðum Þimdiki zaman biçemiyordu dün ektiklerini Gitgide büyüyen bir sevdaydýn yüreðimde Yüzün yoktu. Güzüm bütün mevsimleri üzdü bu yüzden Eski bir yalnýzlýktý ellerimde büyüyen Gözlerimde eskimeyen bakýþlarýn…
Oysa biliyor musun ben bugün doðdum. Dört adým öncesine rast geliyor yokluðun Ne yapsam her gece gidiyorsun benden “Vazgeç” diyorum kendime, “Ay bulanýk ve yýldýzlar almaz yüreðin acýsýný …vazgeç bu sevdadan…”
Bir gün, ölümden önce Yalnýz bir rüzgar eðiliyor kulaðýma Duyuyorum… “Seni seviyorum” diyorsun…
Umut, içimi eriten sesindedir yar. Böyle avunuyorum.
Taze yüreklere aþký anlatýyor dudaklarýn Ey gülüþüne kurban olduðum, Gözlerinin ormanlarýnda kaybolmadým ki hiç “Senin olmadýðýn bir yer var mýdýr ki” derken Ay düþer saçlarýma dalga dalga Vebali senin boynuna asýlan gidiþlerin Yüreðimi kanatýr kapýlarýn ardýnda Uykumu böler uzaktan gelmiþ bir þarký Çevremi sarar yýldýzlar… Yoksun. Kendimi býrakmak istediðim denizdir oysa gözlerin… Ve her nefesim sevdama yemin…
Göðsümde ürker sevda kuþlarý Telafisi yoktur gecenin ve hüznün Sustukça dinlerim öteki sevdalarýný Kararýr hayallerim de “ah” derim Senden öðrendim þu gönül çukurunu Bir insanýn ayak sesinin lutfunu…
Kimliksiz bir yalnýz olurdum sana baktýðýmda Bir ormandýk kaybolduk yalancý olmayan her baharda Ufkun dýþýnda saklandýk tanýdýk her son’dan
Gidiþin olmadý ya benden Keþke gelseydin bir kez olsun Bedenime can koymak için Varlýðýnla ölmeye hazýrdým da ben Yokluðun ölümden beterdi.
Yaralý þiirlerimin faili Senden öðrendim terk edilmeyi Ve bugün doðum günüm Dört adým öncesine rast geliyor … sende öldüðüm gün.
Çarpmýyor artýk kalbim Dua dua seni üflediler içime yine Ve ne zaman gözlerimi kapatsam Alnýmdan öpüyorsun.
“Ey benim sýnýrsýz sevgim, Kanayan yüreðimin ölümsüz gizemi Yaþamak hatýrlamaktýr Ve ben sana teþekkür ederim. “
17 Aðustos 2008
Ayþegül TEZCAN
“Kendim için olduðu kadar senin…” Sosyal Medyada Paylaşın:
AyşegülTezcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.