akþam üstlerinin fukaralýðý öyle bir siniyor ki üzerime
her gün bin kez kýlýçtan geçirsem de Edison’u ampul’ü buldu diye
aydýnlattýðý için bin kez de dua ediyorum cenklerimin aksine
gece üryandýr her zaman, karanlýk ise hain, haþarý
ikindiden konar aslýnda omuzlarýma hüzün kuþlarý
ne ay ýþýðý kar eder artýk can sýkýntýlarýmý daðýtmaya
ne türbe gibi ýþýldayan sokak lambalarý
bu gün hiç sorma buralarý, bir ayaz ki bildiðin gibi deðil
buz gibi esen rüzgar daðdan mý, çölden mi ayýrmak güç
önüne kattýðý her þeyi sürüklerken masum-mazlum ayýrmadý hiç
belki de beni üþütüyordu tek, ne bileyim
oldum olasý korkmuþumdur sert rüzgarlardan
çýtkýrýldým servi dallarýnda coþkunlaþýr salýnýþlar
korkuturdu kanat sesleri havalanýnca baykuþlar
sen bilmezsin bizim oralarýn poyrazýný
jilet gibi keser insanýn yüz hatlarýný
bir de kar yaðmýþsa, inadýna hoyratlaþýr
inadýna yer-gök buz tutar
kurt gibi ulumaya baþlar aðaçlar
çocukluðumdan hatýrlarým
böyle poyrazlý bir günde yanmýþtý
yokuþun baþýndaki ahþap pardýlý hapishane
ortaokul birinci sýnýfýna gidiyordum o sene
nasýl da aydýnlanmýþtý bütün bir ilçe
Hatice Ak/11.05.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.