Yýlýn son günleri kapýya dayanmýþ. Karýn kokusu ve keskin bir soðuk var. Ýnce bir soðuk sýzýyor camýn pervazýndan. Rüzgara eþlik eden ince bir çýðlýk, Gece vakti odamýn içini dolduran. Geçen araçlarý izliyorum. Herkesin bir acelesi var. Ben ise aheste müziðin eþliðinde, Sönmeye yakýn son sigaramla; Yüz yýllýk bir meþe gibi, Olabildiðince sakin ve umursamaz, Yorgun ve duygusuz, Ýzliyorum geçen her insaný. Hiç yokmuþum gibi davranan, Gözlerin altýnda. Varlýðýmý bir ben, Bir kar kokulu yaðmur, Bir de...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Utku Can CANATAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.