HATIRAMDA KALDI

Küçüktüm.
Issýz, karanlýk köþelerden hep ürktüm.
Taþlý yollarýnda çok defalar koþtum
Yorgunluðumu almadan tek nefeste
Dik yokuþlarý geçtim.
Yokuþlar dik, yollar taþlý, ben çocuk.
Kaynaklarý göz göz dað eteklerinin
Soðuk ve berrak, uzanýp
Karpuz kesen pýnarlarýndan içtim.

Bir odamýz vardý penceresi dört köþeli,
Yer hasýr, tavan mertek, sedir kilim döþeli.
Bir de atý vardý babamýn, Demirkýr kýsrak
Alný akýtma Çerkez eyerli,
Küheylan, ince belli aydan güneþten deðerli.

Ovamýz her þeyiyle kokuyordu,
Çiçeðiyle, çimeniyle, sümbülüyle
Dalýnda öten bülbülüyle
Murat suyu hüzünlü, bulanýk akýyordu.

Varmak vardýr yeniden hani, desem de
Behey ahmak!..
Yol uzun, vakit çok dar eriþilmez
Anladýysan eðer bu seyahat zamansýz
Artýk vaktidir yeni menzile varmak.
 
13 Aralýk 2021
Mehmet AKIN

Sosyal Medyada Paylaşın: