Belki bir kýzýlý boðar batarken güneþ... Siyah griden geçip girer, Aniden fona. Bir kaç damla yaðmur çeþniden, Tadýmlýk bir iz býrakýr, Belki hikayelerime... Býrak, Öylece, Küçük bir masal masumluðunda, Çalsýn kemaným. Yavaþça girsin, Penceremden, Gecede yolunu þaþýrmýþ bir güvercin. Masum ve korkan bakýþlarý, Saplansýn yüreðime, Kýrýk bir okun þaþkýnlýðýnda... Býrak, kanatsýn, Akýtsýn kirimi, Yýllarýmýn....
Sussun bir kez çakralarý... Zihnimin, Sussun, Devrilsin göðü, Mýsralarýmýn... Zoraki de olsa! Geçmesin kimse, Vakitsiz, Hayallerimin önünden! Gün, Boyun eðmesin zalim rüzgarlara... Isýtamasa da sonbaharlar, Pencerelerimin ardýný, Önemli deðil. Beklerim ben sessizlikleri... Beklerim, Soðuðunda zemherilerin... Yeter ki, Düþünmeyeyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kenanfaik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.