Tende baþladý, Bir ömre bedel, An dediðim yitiþler... Her bir dokunuþun siteminde, Ama her geceye... Azar azar attýðým düðümlerde...
Narsýz çeraðlarýna tedirginliklerim, Beyhude ömrümün... Oysa yýllanmýþlýðýnaydý hep ömrün, Sorgusuz, Sualsiz, Yol alýþlarým.
Terk edilmiþ, Viran bir ev misal, Tozlu, Mücrim... Ve, Ýstiflenmiþçesine çuval çuval, Öyle kýrýk dökük, Tüm düþüncelerim.
Sakil bir gün batýmýnda, Teselliden yoksun yaðmurlarda, Uyanamadýðým sýratlarda, Takýldýðýmdý çalýlarýna, Umutlarým...
Tuhaf bir zemherinin koynunda, Yýrttýðým tüm fotoðraflarýn tuzaklarýnda, Durgun vakitlerin sanrýsýnda, Döktüðümdü ayazlara, Yangýnlarým.
Beyhude ömrümün, Girdaplarýna doðardý güneþ, Saklanýrdý gökyüzü, Saklanýrdý, Yüreðim... Ve, Çýkamazdý günyüzüne, Çýkamazdý hiç bir vakit, Hayallerim. Sosyal Medyada Paylaşın:
Kenanfaik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.