KERVAN

bir kervana katýlmýþ gidiyor ,
aklýmdan geçenler .
buruk bir sevinçle hemde .
öz vatanýndan ayrýlýyor
artýk kelimeler .
adýmlarý feryat figandýr penceremde .

su ,
elbet bir yolunu bulacak ya
ardýndan döküveriyor kalem,
mürekkebine doyumsuz bir þekilde .
ve pür dikkat dinliyor ,
beyazýna kara leke bulaþan tüm kaðýtlar .
öyle ise ,
kulak verin bu kervanýn götürdüklerine .
kulak verin aklýmýn yitirdiklerine . . .

su ,
kývrýlýyor avucumun çorak topraklarýnda .
toprak ,
kavruluyor parmak uçlarýmda .
anýmsayamadýðým bir hikaye duyarcasýna ,
elim kulaðýmda ,
bekliyorum öyle ulu orta yerde .
bir fýsýltý .
þiddeti gittikçe artýyor .
ve ben iyice kapatýyorum kulaklarýmý ellerimle .
duymak istiyorum ýsrarla .
yetmiyor ve gözlerim kapanýyor o esnada
...
duru bir sessizlik .
duru bir güzellik .
...
duyduðum ve gördüðüm inkara meylederken
su tekrar kývrýlýyor ,
bu defa yanaklarýmdan .
toprak ,rahmini açýyor sonra .
saçýyor saçlarýný dört tarafa .
ve ben hala ulu orta bir yerdeyken
bir gül bitiveriyor avuçlarýmda .
dikenlerini umursamadan sürünüyorum yüzüme .
sürünüyor ve yürüyorum pencereme .
sabahýn ilk ýþýklarýnda karanlýðýma dönüyorum tekrar .
ve bir kervan daha uðurluyorum .
kan çanaðý gözlerim .
saðýr kulaklarým
ve kenetlenmiþ ellerim .

umarým kervan ulaþýr ,
ulaþmasý gereken yerlere ,
ve umarým ,
su gibi bende yolumu bulurum
kaybolduðum yerlerde .

ben ,
yoldan çýkmýþ bir avare .

münh rif

a
Sosyal Medyada Paylaşın: