Öyle vakitlere kalýrsýn ki, Ýçinde, Yaprak kýmýldamaz… Çýt çýkmaz… Hazandýr mevsim oysa, Dallar hýþýrdar, Rüzgarlar dans eder, Ve hani üþütür bir de hafiften. Gecenin koynunda... Adamakýllý… Ýþte öyle…
Dalýp gidersin, Kör bir noktaya… Konuþmaya yeltenir içinden bir ses, Ýzin vermezsin… Kýmýldamasýn istersin yeryüzü… Düþünmeyeyim hiçbir þey… Sokaklar sussun, Ay tutulsun… Kediler, çýt çýkarmadan, Patilerini yavaþça vursun. An donsun, Gök uyusun… Kalayým öylece… Saatlerce… Sessizce… Ve… Bitmesin hiç, Bitmesin… Bu gece…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kenanfaik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.