Fantezi
tut ki, enayi bir gülüþün çirkin aksanlý ömrüyüm
tut ki ömrüm, bir kahramanýn caniliðiyle övünürüm
yoksa, zafere el çýrparken aslýnda en aptal döl müyüm?
balmumundan heykelini diktim yârin
hayalde olsa güzeldi be
gözüm dönmüþ iþte haziran
seni yine takmýyorum
geleceksen gel
sen temmuzdan haber ver
yaðmur yaðacak mý üzerimize
örtünelim mi?
býrakýp geçmiþten peydahladýðýmýz gururu
dünün bitmiþliði kadar gerçek
yarýnýn gelmesi kadar olasý
umut kadar mavi
deniz kadar çýplak kalalým mý?
doðuþtan sürmeli heyyy, gözlerimiz
gündüzleyin bile görünür ýþýðýmýz
ne yatsýya kadar
ne fatsaya
uzanýr baþýboþluðumuzun kuytusunda cesaret
uzanýr ellerimiz yâr kokunca ufukta
ya da vatana yâr lazým olunca bir daha
yani , yâr demeden iki kere düþünür benim dostlarým
üç yýl önce yoktu
üç ay önce çoktu
üç ay sonra deðiþir belki kadýným
üç yýl sonra oðlumuz olur mu?
ya diðer koþuþturanlar yumurtaya
bu kadar ince bir tesadüfün borcu ne tutar acaba yaradana
sadece gülümseyebildiðim anlar kadarsam
erken saldýn anne beni, çok erken, uzaðýna
hani avuçlarýndan yýkansaydým bir tas daha
çok rahat görürdüm ihtiyarýn kamburunda ki sýzýya sýðan zamaný
omzunu sunan bir adamýn bahtiyarlýðý gibi
küserdim anne
küserdim, annesini çýktýðý daða ortak eden anlayýþa
þimdi neresinden tutsam dünyanýn elimde kalýyor bir parça toprak
humussuz
çakýl dolu siperler kazýyorum alnýmýn ortasýna
üstelik bir kolumun altýnda yâr
diðer omzumda yaþlanýyorsun artýk anne
dede korkut’tan masallar anlatýyorum kendime
avuntusuzum
heyy özgürlük düþleyenler
benimde sýnýrlarým var diyorken aslolan
þehrim göz kýrpýyor
bir ýslýk patlatýyorum,anadolu koþuyor
bir eksiklik var biliyorum
takmýyorum!
tut ki, aðýz dolusu gülüþün en gevrek sürümüyüm
tut ki gülüm, ölümün enteresan figürüyüm
oysa kavuþmak için can alan bir akýncý bölüðüyüm
Ali Aydoðdu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.