Kendinin aynasýdýr insan Bir ömür kendine hayran Elinde bir ayna Mütemadiyen bakar durur kendine Ne kadar güzelim ben der Ne kadar mükemmel ne kadar iyi Ne kadar doðru bir insan
Ah ne denli narsistir bu zavallý yaratýk Ah bu denli kendini beðenmese ne olurdu Ah bu denli narsis olmasaydý insan Biraz da bilseydi kendini
Bir ömür kendini beðen dur Baþkalarýný kýna Kendi dururken bir yanda baþýbozuk Hep baþkalarýný düzeltmek peþinde zavallý Görmez kendi gözündeki merteði de Uðraþýr durur baþkalarýnýn gözündeki çöple Harcar bütün enerjisini Bakar ki geçmiþ bir ömür
Ah bu denli narsis olmasa Biraz kendini görse insan Hep baþkalarýyla uðraþýp durmasa Ha biraz kendine dönüp baksa
Boþ iþlerle uðraþtýk durduk bir ömür Boþ yere harcadýk ömrümüzü Hep kendimizi övdük durduk bitevi Yaktý kül etti narsizm özümüzü
Bilemedik kayboldu gitti ömrümüz Oyalandýk durduk boþ iþlerle Ne baþkalarýný düzeltebildik Ne görebildik yanlýþlarýmýzý Bir yalana verdik ömrümüzü Hep kendi yalanýmýza kandýk
Ahmet Kemal ________________________________________
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.