Aksam karanlığı

gece sükûn
gece sükut-u hâl


dilin sýrým gibi sustuðu çýplak günde
aydýnlýða sýðýnýr karanlýðýn üþümüþlüðü
þiir sesli uçurumun yýldýzlý gecesinde
dizelere gebe þairler doðar
kýzýl yamaçlardan..
renkleri yutan tenhalarýn tizleþen gurbeti
birazdan odalarýn ýþýklarýný yakacak sokaklar
unutacaðým sesini Annem’in



gece derinlik
gece sonsuza yaklaþan ýrmak boyu



uzun ve soluksuz ilerleyiþin cümlelerinde
isli ten
ruhumun güneþine mürekkep
batýran ölüm
süzülüp rüzgârla dört yanýma
duvarlarý büzüþür
gölgelere yüklü pencerelerin gök kývrýklýðý
aðaçlarý oynatan sýcak bir dem
yalnýzlýðýn yaralý çukuru
yaðmurlu suyla taþar
týkanýr nefesim
akýp gider hayat




gece kaldýrým
sakinliði siyahýn



yürüyen bir dað çeþmesine
uyurken çocuklar
hüzün çanlý aðrýnýn yükselen basamaðý
zihnimde dünyanýn tuzlu gelgiti
iner yokuþlarý
saçlarým uzanýr topraða




gece sýðýnak
gece zulmetin huzurunda çöl gemisi



yýpranan bahçelerin kýrmýzý gülünü seviyorum
sonra yeþilin taze ve derin bacaðýný
ruhumda mahzun vaktin þiirden aðlayýþý
denizler nasýl da büyük
sözün öze geçiriliþinde
ve melekesinde ruhun
baþka bir þey


gece karanlýðýn aydýnlýðý
ayrýlýrken ýþýklar içimizden sabahý geçiren

.....





Sosyal Medyada Paylaşın: