Uçurum kenarlarýnda bir bir þenlenirken yorgun suyun inatçý gövdesi insanlar sýðmýyor takvimden çembere yýlgýn sevinçlerin yanaðýndan akýyor bahar ölüyor dýþarýda yaprak sakatlayýp günleri
imreniyorum özlemleri gurbet türküsünde yüzümde gölgeli hayat
Su yorgun þehir gözlü ýþýklar altýnda deli sessizliðin avuçlarýnda kan çanaðý akþamlar.. ve büyümekte olan aðrýlar uzun boylu döþekte duyulmuyor seslerin fanusunda at koþturan düþlerin ay ýþýðý iniltisi yol ezgin ayak yol yamalý bohça
birinin kolu diðerinde kýyamet sel aþýnýyor saçaklarýn gülümseyen dallarý gün odalarýn buðu camý gün kaldýrým sahnesi bir kuyu alfabesine açtým ruhumun köz yataðýný Ýçimin gümüþten oyalarý kýyý yaþlarýn parmakucu keþfedilmemiþ aynalarýn güzelliðinde uykusu aðýr kuþlar kýrýlmamýþ dünya’m
Ve henüz kýrýlmamýþken dünya sessiz çýðlýðýn kar saçaklý diline
yer,gök ve ýrmak aþkýna
........
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.