MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Bir zifire kaldı bu kez hazan
Kenanfaik

Bir zifire kaldı bu kez hazan


Bir zifire kaldý bu kez hazan.
Aðýr aksak,
Ayazlara vurgun…
Sancýlarýn yol bulduðu gitmelerdeyim þimdi…
Kapý kapý dilenen yoksunluða mahkum hislerimin ardýndan.

Fenerlerim uçmadý bu sefer,
Yalnýzdý dileklerim.
Göðün sahte mahmurluðuma eþliðinde,
Mavisine kaybolan düþlerime uzatmýþtým ellerimi.
Sarýmtýrak bir geçmiþin tellerine,
Mýzrap mýzrap vurmuþtum yüreðimi.
Mevsim mevsim dökülmüþtüm gülüþüne...
Bir kabusun çýð yamaçlarýndan,
Düþerdim de her seferinde,
Heyelanýna kapýlýp tutunurdum senin,
Yeniden eteklerine.
Sondu hikayemiz...
Biterken içimdeki zemheriler,
Þiirler kadar uzak,
Belki yakýndý ellerimiz.
Hazan vardý,
Hüzün vardý,
Ardýnda...
Ve ben...
Kalalalmýþtým kuraklýðýna.
Oysa düþlerime hep yaðmurlarýn yaðardý.
Oluk oluk sahralarýma akar,
Vahalarým sana kanardý.
Oysa bir bir sönerken çeraðlarým,
Ýçinde yitip gittiðim ne çok sellerin vardý.
Ve...
Sanrýsýna mahkum bir çocuk masumluðunda,
Meçhulünde aciz mecalim…
Artýk hep, zifirine kalakaldý...

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.