m-
AN - GELİR...
Dünya, bir büyük arena. Sýrasý gelen çýkýyor sahaya, bitmeyen bir hýzla gelen gelene...
Bir taraftan, aðlayarak geliyorlar.. Bir diðer taraftan, gözleri arkada kalarak.. geldikleri yere gidiyorlar… Dünya, dolup dolup boþanýyor…
Herkesin, ana hatlarý ve çerçevesi çizilmiþ, imtihan olmasý için de çerçevenin içinin doldurulmasý kendisine býrakýlmýþ bir kaderi ve eline verilmiþ, içi boþ bir defteri var!.. Herkes, kendi zannýnca; eðri veya doðru bir yol tutturmuþ gidiyor!.. AMMA, NASIL ve NEREYE?.. EVET, NASIL ve NEREYE ???
Nasýl bir yol ve nasýl bir son ve de nasýl bir “MÎZÂN” yaklaþýyor?.. Evet, Siz; MÎZÂN’ý da, hiç düþünür müsünüz?..
A N - G E L Ý R ...
ÞÝÝR NO: 65 * 01-12-2008
An, gelir...
Düz günler’i yaþarken, ansýzýn; bir “AN, gelir...”
Durduk yerde, aklýma; çeþit, çeþit.. “ZAN, gelir...”
Ýmanlý geçen ömre, ilave bir; “ZAM, gelir...”
Ýhlâs’sýz yaþayana, her geçen gün; “GAM, gelir...”
Gaflet ile yaþarken, ansýzýn; bir “AN, gelir!..”
An, gelir...
Ömrünü yaþamaða, ana’dan; “DOÐAN, gelir...”
Çoðusu çul’suz doðar, pek azý; “HAKAN, gelir...”
Ýnsanlýðýn gidiþi, bana biraz; “GAMM, gelir...”
Düþtüðü zilletlerden; bazan, “HAFAKAN, gelir...
Sonunu görmeyene, sorular “SORAN!” gelir...”
An, gelir...
Gözlerimin önüne, bazan; bir “DUMAN, gelir...”
Derinden düþününce, RABB’imden; “BURHAN, gelir...”
Evliyanýn iðnesi; balýk “AÐZINDAN, gelir...”
YUNUS Aleyhisselâm; balýk “KARNINDAN, gelir...”
Gönülden akl’edenin, kalbine; “ÝMAN, gelir...”
An, gelir...
Yeryüzüne, daha çok, hükmeden; “ERKÂN, gelir...”
Hükmünü sürdürecek, despot; “HÜKÜMRÂN, gelir...”
Sýzý çeken kalplere, ÞÂFÎ’den; “DERMAN, gelir...”
Doðru yol arayana, KUR’AN’dan; “FERMAN, gelir...”
Bu, nasip sofrasýdýr; erken “DAVRANAN, gelir...”
An, gelir...
Meyveler(!) olgunlaþýr, dalýndan; “SARKAN, gelir...”
Yýkanacak cesede, kefeni; “SARAN, gelir...”
Vakit, saat gelince.. mezara; “KOYAN, gelir...”
Ceset, yere girince.. talkýmý; “SORAN, gelir...”
Cennet’lik olan, kul’a; müjdeler, “SUNAN, gelir!..”
An, gelir...
Teraziler kurulur, kullara; “MÝZAN, gelir...”
Cennet’e kavuþana, sevinçten; “ÝZ’ÂN, gelir...”
Bu, lütfa uðrayana; “HÛRÎ ve GILMÂN, gelir...”
Cehennem’e düþene, kederden; “FÝGAN, gelir...”
Ölüm!.. Sanma uzakta, “ANSIZIN; SIRAN, gelir ...”
29-06-2007 SAAT:07:30 Konak-ÝZMÝR.
GAMM=Keder, tasa. dert, elem, kaygý..
Mürsel Münevveroðlu (munevveroglu@hotmail.com)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.