Merhem

bir defterin ortasýnda, yürüyorum yalýn ayak
ne yana uðrasam acýtýyor kelimeler
ve kurþun gibi saplanýyor göðsüme

nerede þimdi bu þiirleri yetim koyanlar?
neredeler bu pervasýz cümbüþün kuklacýlarý?
geriye sesler kalmýþ onlardan,
gölgelerinden aðýr sesler ki;
yýrtýyor titreyen yapraklarý.

geçmiþin heybesinde onulmaz bir yara,
ateþten pare de olsa merhem ister.
biri bir þiir yazar;
bize kalýr sancýsý,
koparýp alýr ruhumuzdan esenliði…

onca yýl geçer üstünden,
en olmaz yerde parlar karanlýklar;
kaçýrýr da esir koyar seni,
defterin en soðuk sayfasýna…

bir defterin ortasýnda, yürürsen yalýn ayak
daðýlmýþsa kelimeler bir yerlere
gittiðin yolu takip et,
belki rastlaþýrýz bir satýr baþýnda…



 


















Sosyal Medyada Paylaşın: