NEYDİ SANKİ SUÇLARI,AYIRDIN GARİPLERİ.!
Hep o dalda göz göze, bakýþýrdýk sizinle
Sevmeye sevilmeye, örnektiniz kumru can
Sevdanýza doyamaz, kýskanýrdýk yeminle
Rab’bimizden bir lütuf, melektiniz kumru can.!
*
Neydi sanki suçlarý, ayýrdýn garipleri
Bahçemizin belasý, ecel miydin be doðan
Daðýldý dört bir yana, o masumun tüyleri
Yok artýk aðaçlarda onlar gibi koklaþan.!
*
Yapayalnýz o þimdi, kaybedeli eþini
Bakýþlarý umutsuz, duymaz olduk sesini
Küsmüþ sanki yaþama, yemiyor hiç yemini
Ne olursun gitme kal, canýmýzsýn kumru can.!
*
Günler oldu cismin yok, aðaçtaki tünekte
Belli ki bu hasretten, için yandý senin de
Celladýna kur yaptýn, gezinip de önünde
Vuslatýn tek çaresi, ölmek miydi kumru can?
.
Mahmut Mücahit Özdemir
24.07.2021 / Berlin
.
Þiirin Gerçek Hikayesi;
Evimizin bahçeye bakan mutfak camýna 20 metre uzaklýkta bir kestane aðacý var..O aðaçta hep ayný dala konan,güzellikleri hayranlýk uyandýran, bir birlerine deli gibi aþýk iki kumru kuþu vardý..Pencerenin önüne koyduðumuz yemlerle hem onlarý hem de bahçedeki serçeleri doyururduk..Biz de çoðu zaman onlarýn koklaþmalarýný,oynaþmalarýný seyrederken keyifle yemeðimizi yer,muhabettlerini yapardýk..Ama bu mutluluk o uðursuz güne kadarmýþ ne yazýk ki;Bir gün evimizin o dar sokaðýna girer girmez bahçenin içinde bir çýrpýntý sesiyle irkildim.Baktýðýmda ne yazýkki o acý sonla göz göze geldim..!
Kumrulardan birinin son çýrpýnýþlarýydý gördüklerim...
Ýçimden doðaný parçalamak geçti ama olan olmuþtu,geç kalmýþtým..
Öylece dakikalarca dona kalmýþ,göz yaþalarýmý tutamamýþtým.!.
Þiirim de elimden geldiðince olayýn özetini iþlemeye çalýþtým..Þimdi eþi yine o dala gelir konar tek baþýna boynu bükük sessiz saatlerce tünekler ve uçar gider..! Ama son üç haftaya yakýndýr yem yemiyordu zaten, þimdi dala da konmuyor..Dilerim Allah’tan ayný akibet onun da baþýna da gelmiþ olmasýn..!
Ýlgi ve alakanýza, duyarlýlýðýnýza candan teþekkürler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Mücahit Özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.