Gün ile Gece'nin Hikayesi

Akþamýn karanlýk yüzü
aslýnda masumiyetini kaybetmiþ dünyanýn utancýnýn si mgesidir.
dünya günün bu yarýsýnda
insanoðlunun günahlarýna ev sahipliði yaptýðý için
yüzünü hicap içinde güneþten çevirir,
çünkü;
ezelden beri aþýk olduðu güneþ
her zaman ak bir alýnla salýnýr,
güzelliðiyle ve saflýðýyla etrafýnda hayranlýk uyandýrýr
ve
sanki hiçbir zaman kirlenmeyecek bir ilk öpücük gibi
evrenin merkezinde huzurla ve güvenle dururken
nurdan ve hayat kaynaðý saf ýþýktan baþka hiçbir þeyi evinde barýndýrmaz.

Dünyanýn bu aþký karþýlýksýz deðildir,
aralarýndaki onca mesafeye raðmen
ezelden beri deli divane bir pervane olan bu
mavi gözlü
kavruk tenli genç aþýða ebediyen sadýk kalacaðýna ant içmiþ
ve
diðer hiçbir pervaneye
dünyaya bahþettiði hayat öpücüðünü kondurmamýþtýr.

Dünya
karanlýklýk yüzünü göstermemek için
utanarak baþýný güneþten çevirir...
ama,
bilmez ki güneþ her þeyin farkýndadýr.
Bir kere dönüp güneþin gözlerine baksa her þeyi anlayacaktýr oysa …
gel gör ki dünya içine düþtüðü karanlýktan utanarak
gözlerine bile bakamaz veda ederken.
Güneþ mavi gözlü sevdiði
içine düþtüðü yalnýzlýða ve karanlýða daha fazla batmasýn
ev sahipliði yaptýðý canlýlardan bir umut ýþýðý arayanlara yol göstersin diye
yakýn dostu bilge ay ve onun öðrencilerinden ricada bulunur
iþte bunun için
günahlardan bunalan ve umut arayan herkesin ýþýðý ay ve yýldýzlardýr.

Dünyanýn
insanoðlu dýþýndaki tüm sakinlerinin
onun ev sahipliðinden ve adaletinden memnun olduklarýný bildiði için
insanoðlunun tüm günahlarýna ev sahipliði yapmasýný görmezden gelir
ve bir ýþýk demeti ile ona dokunarak
uzaklardan aþkýna seslenir …
içini titreten bu sesi her duyduðunda, dünya
kendini tutamaz ve
o kadim ýþýða yüzünü döner
ve böylece
yeryüzünde tüm mahlukata ve nebatata
gün
’Merhaba ’
der.


ibrahim gümüþ
03/04/2008 istanbul gezi
Sosyal Medyada Paylaşın: