KOKLADIM
Canýndan çok sevene, hüzün çektirmek niye,
Hicran dolan ömrümü, sana sundum hediye,
Gece gündüz sorarým, ne gün gelirsin diye.
Buldum seni uykumda, her rüyamý yokladým,
Düþlerimde sarýldým, bir öptüm bir kokladým.
Bazen bir hoþ leylaksýn, kimi zaman kardelen,
Kar beyazý bir zambak, bazý kez gönül çelen,
Pembe gonca bir gülsün, bülbüllerle eðlenen.
Dedim diken batmasýn, kopararak hakladým,
Ýncitmeden okþadým, bir öptüm bir kokladým.
Derya olan gönlümde, sevgin dolaþýr durur,
Denizyýldýzým desem, rüzgâr kumsala vurur.
Susuz kalýp solarsan, ömrümü kim doldurur?
Köpük köpük sevdaný, kýyýlardan pakladým,
Avuçlarýmla aldým, bir öptüm bir kokladým.
Gök kuþaðý doðarken, renkleri rehin tuttum,
Ýçinden seni seçtim, her tür rengi unuttum,
Meltemlerde salladým, bulutlarda uyuttum.
Yaðmur oldum zülfünü, yýkayarak akladým,
Sevgimle kuruladým, bir öptüm bir kokladým.
Kara sevda çekene, gam elem kurmuþ pusu,
Yüreðimde yangýn var, gözlerimde tuzlu su,
Seviyorsan gel kurtar, bitmekteyim doðrusu.
Her gün soluk resmini, baþucumda sakladým,
sessiz sessiz aðladým, bir öptüm bir kokladým.
Tahammülüm kalmadý, özlüyor bu can seni,
Sevmelerim yetmiyor, gel baðrýna bas beni,
Yaþtan harap yanaklar, tatmak ister buseni.
Yýllardýr yastýðýmdýn, yar dedim kucakladým,
Yýllar yýlý sarýldým, hem öptüm hem kokladým.
Seyfettin KARAMIZRAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Entellektüel-41 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.