MÜMKÜNSE...
Bir deniz gönder bana gözlerinden;
Yüreðin kadar engin, sevgin kadar mavi;
Bir tutam da yakamoz serp üzerine bir gülüþünle,
Sonra yasla baþýný göðsüme,
Ay ýþýðý, mutluluðu tadarken saçlarýnda
Ben sessiz þiirler söyleyim sana; bir kadeh þarap tadýnda,
Ve sen sevdâ þarkýlarý düþür içine kor gibi.
Yalnýz, çýplak ayaklarýn deðmesin suya, dayanamýyorum;
Sarhoþ oluyor deniz, öpünce ayaklarýný,
Gelip birþeyler fýsýldýyor kumsala çapkýn çapkýn;
Kýskanýyorum....
Bir gökyüzü gönder bana gözlerinden;
Yüreðin kadar güneþli, sevgin kadar sonsuz...
Can suyum, sevdiðim,
Martýlar uçuþsun üzerimizde, kanatlarýndan gümüþ rengi umutlar dökerek
Ve bir gökkuþaðý da olsun;
Yedi rengi; umut olsun, huzur, sevgi, vefâ, mutluluk olsun, güzellik ve þiir olsun
Ve senin tayfýn olsun...
Bir dünya gönder bana gözlerinden;
Yüreðin kadar sevgi dolu, ellerin kadar mutluluk veren
Ýçinde yalnýz sevgiyi bilen insanlar olsun.
Yemyeþil umut ormanlarý yayýlsýn her yanýna,
Kokunun sindiði yaban çiçekleri üzerinde özgür kelebekler uçsun,
Gölgesinde yüreklerimize kuþ cývýltýlarý ve huzur dolsun...
...Ve bir bakýþ gönder bana gözlerinden,
Ýçinde yalnýz sen ol, bir kýzýl karanfil ve dudaklarýn olsun...
Ünal Beþkese (2008)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.